ಉದ್ದೀಪನದ ಸುಳಿಯಲ್ಲಿ ಬೀಳುವುದು ಹೀಗೆ...

ಕಾಮನ್ವೆಲ್ತ್ ಮತ್ತು ಏಷ್ಯನ್ ಕ್ರೀಡಾಕೂಟದಲ್ಲಿ ಭಾರತೀಯ ಅಥ್ಲೀಟ್ ಗಳು ಹಲವಾರು ಪದಕಗಳನ್ನು ಗೆದ್ದಾಗ ದೇಶದ ಕ್ರೀಡಾ ವಲಯದಲ್ಲಿಯೇ ಸಂಭ್ರಮ. ಭಾರತೀಯ ಅಥ್ಲೆಟಿಕ್ಸ್ ಕ್ಷೇತ್ರದಲ್ಲಿ ಹೊಸ ಭರವಸೆಗಳು ಹುಟ್ಟಿಕೊಂಡವು ಎಂಬ ಅದಮ್ಯ ವಿಶ್ವಾಸ. ಮುಂಬರುವ ಒಲಿಂಪಿಕ್ ಕ್ರೀಡಾಕೂಟದಲ್ಲಿ ಭಾರತ ಅಮೋಘ ಸಾಧನೆ ಮಾಡುತ್ತದೆ ಎಂಬ ಕೋಟಿ ಭರವಸೆ ಎಲ್ಲರಲ್ಲೂ ಮನೆ ಮಾಡಿತ್ತು. ಆದರೆ ಈಗ ಬಂದಿರುವ ಫಲಿತಾಂಶ ಮಾತ್ರ ಇವೆಲ್ಲವನ್ನೂ ಸುಟ್ಟು ಹಾಕಿದೆ.

ಅಶ್ವಿನಿ ಅಕ್ಕುಂಜಿ, ಮನ್ ದೀಪ್ ಕೌರ್, ಸಿನಿ ಜೋಸ್, ಜುವಾನಾ ಮರ್ಮು, ಟಿಯಾನಾ ಮೇರಿ ಥಾಮಸ್, ಸೋನಿಯಾ, ಹರಿಕೃಷ್ಛಮುರಳೀಧರನ್, ಪ್ರಿಯಾಂಕಾ ಪನ್ವಾರ್ ಮೊದಲಾದ ಅಥ್ಲೀಟ್ ಗಳುನಿಷೇಧಿತ ಅನಬಾಲಿಕ್ ಸ್ಟಿರಾಯಿಡ್ ಮಿಥಾಂಡಿನನ್ ಸೇವಿಸಿದ್ದು ಖಾತ್ರಿಯಾದ ಕಾರಣ ನಿಷೇಧಕ್ಕೊಳಗಾದರು. ಮೊನ್ನೆ ಮೊನ್ನೆಯಷ್ಟೇ 19 ಕಬಡ್ಡಿ ಆಟಗಾರರು ಬಿ ಸ್ಯಾಂಪಲ್ ಪರೀಕ್ಷೆಯಲ್ಲಿ ಸಿಕ್ಕಿಬಿದ್ದಿದ್ದಾರೆ. ವಿಶ್ವ ಕಬಡ್ಡಿಯಲ್ಲಿ ತನ್ನ ಪ್ರಾಬಲ್ಯ ಮೆರೆದಿದ್ದ ಭಾರತೀಯ ಕಬಡ್ಡಿ ತಂಡಕ್ಕೆ ಈಗ ಅಲ್ಲಿಯೂ ಕತ್ತಲೆ!

ಅಂತಾರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಮಟ್ಟದಲ್ಲಿ ಮಿಂಚುವ ಆಕಾಂಕ್ಷೆ ಇಟ್ಟುಕೊಂಡಿರುವಂಥ ಹಲವಾರು ಭಾರತೀ ಕ್ರೀಡಾಳುಗಳು ಉದ್ದೀಪನ ಮದ್ದು ಸೇವನೆಯ ಸುಳಿಯಲ್ಲಿ ಸಿಲುಕುತ್ತಿದ್ದಾರೆ. ರಾಷ್ಟ್ರ ಮಟ್ಟದವರೆಗೂ ಯಾವುದೇ ಸಮಸ್ಯೆ ಎದುರಿಸದೇ ಇದ್ದವರಿಗೆ ಅಂತಾರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಮಟ್ಟದಲ್ಲಿ ಸಮಸ್ಯೆಗಳ ಸರಣಿಯೇ ಎದುರಾಗುತ್ತದೆ. ತಾನು ಉದ್ದೀಪನ ಮದ್ದು ಸೇವಿಸಿದ್ದು ಆ ಕ್ರೀಡಾಳುವಿಗೆ ಗೊತ್ತೇ ಇರುವುದಿಲ್ಲ. ಅದನ್ನು ಪತ್ತೆ ಮಾಡುವ ಸಮರ್ಪಕ ನಿಯಮಗಳು ರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಮಟ್ಟದವರೆಗೂ ಇಲ್ಲವೇ ಇಲ್ಲ. ಇದರಿಂದಾಗ ಅಲ್ಲಿಯವರೆಗೂ ಉದ್ದೀಪನದ ಆಟವೇ ನಡೆಯುತ್ತದೆ!

 ಉದ್ದೀಪನದ ಸುಳಿಯಲ್ಲಿ ಕ್ರೀಡಾಳುಗಳು ಅದು ಹೇಗೆ ಸಿಲುಕುತ್ತಾರೆ ಎಂಬ ಪ್ರಶ್ನೆಗಳು ಹುಟ್ಟಿಕೊಳ್ಳುತ್ತವೆ.
ಘಟನೆ 1: ಕ್ರೀಡಾಕೂಟಗಳನ್ನು ನೋಡುತ್ತಾ ಬೆಳೆದವಳು ಆಕೆ. ಹೈಸ್ಕೂಲ್ ಓದುತ್ತಿರುವ ಹುಡುಗಿ ತಾನೂ ಕ್ರೀಡಾಪಟುವಾಗಬೇಕು, ಏನಾದರೊಂದು ಸಾಧನೆ ಮಾಡಬೇಕು ಎಂಬ ಅದಮ್ಯ ಬಯಕೆಯನ್ನು ಹೊತ್ತು ಮೈದಾನಕ್ಕೆ ಕಾಲಿಟ್ಟಾಗ ಕೋಚ್ ಹೇಳಿದ ಮೊದಲ ಮಾತು ಆಕೆಯನ್ನು ಅರೆಕ್ಷಣ ದಂಗುಬಡಿಸಿತ್ತು- `ನಿನ್ನಲ್ಲಿ ಎನರ್ಜಿ ಕಡಿಮೆ ಇದೆಯಮ್ಮ. ಸ್ಪೋರ್ಟ್ಸ್ ಪರ್ಸನ್ಗೆ ಎಷ್ಟು ಎನರ್ಜಿ ಬೇಕು ಗೊತ್ತಾ? ಓಡ್ತಾ ಇರುವಾಗ ಬಿದ್ದು ಬಿಡ್ತೀಯಾ...'
`ನಾನೇನು ಮಾಡ್ಬೇಕು ಸರ್. ಸ್ಪೋರ್ಟ್ಸ್ ಇವೆಂಟಿನಲ್ಲಿ ಪಾರ್ಟಿಸಿಪೇಟ್ ಮಾಡ್ಲೇಬೇಕು' ಎಂದಾಕೆ ಹಠ ಹಿಡಿದಾಗ ಕೋಚ್- `ದಿನಾಲೂ ಬಿ-ಕಾಂಪ್ಲೆಕ್ಸ್ ಮಾತ್ರೆ ತಗೋ; ಬೆಳಗ್ಗೆ ಒಂದು, ರಾತ್ರೆ ಒಂದು; ಎನರ್ಜಿ ಬರುತ್ತೆ' ಎಂದರು.

ಸರಿ, ಆಕೆ ಮಾತ್ರೆ ತಿನ್ನೋದಕ್ಕೆ ಶುರು ಮಾಡಿದಳು. ದಿನಕ್ಕೆ ಎರಡು ಮಾತ್ರೆ ಸಾಕಗಲ್ಲ ಅಂತ ಒಂದು ಮಾತ್ರೆ ಹೆಚ್ಚು ಮಾಡಿದಳು. ದಿನಗಳೆದಂತೆ ಆಕೆಗೆ ಬಿಕಾಂಪ್ಲೆಕ್ಸ್ ಬದಲಿಗೆ ಅಲ್ಪ ಪ್ರಮಾಣದ ಡ್ರಗ್ಸ್ ಶುರುವಾಯಿತು. ಆಕೆಗೆ ತಾನೇನು ತಿನ್ನುತ್ತಿದ್ದೇನೆಂದೇ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ. ಕೋಚ್ ತಂದು ಕೊಟ್ಟಿದ್ರು- ಎನರ್ಜಿ ಬರುತ್ತೆ ಅಂತ. ಆಕೆ ಅದನ್ನೇ ನಂಬಿ ಡ್ರಗ್ಸ್ ತಗೆದುಕೊಳ್ಳೋದಕ್ಕೆ ಶುರು ಮಾಡಿದಳು.
ಘಟನೆ 2: ಆತ ಪದವಿ ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿ. ವಿಶ್ವವಿದ್ಯಾಲಯ ಮಟ್ಟದಲ್ಲಿ ಪ್ರಖ್ಯಾತಿ ಪಡೆದಂಥ ಅಥ್ಲೀಟ್. ಅದೊಂದು ಕ್ರೀಡಾಕೂಟದ ಸಂದರ್ಭ; ಇನ್ನೇನು ಓಟದ ಸ್ಪರ್ಧೆ ಶುರುವಾಗುವುದಕ್ಕೆ ಕೆಲವೇ ಗಂಟೆ ಇದೆ ಎಂದಾಗ ಆ ಕ್ರೀಡಾಳು ಕುಸಿದು ಬಿದ್ದ. ಆತನಿಗೆ ಅದೇನು ಸಮಸ್ಯೆಯಾಗಿದೆಯೋ ಎಂಬ ಧಾವಂತದಲ್ಲಿ ಕೋಚ್, ವೈದ್ಯರು ಓಡಿ ಬಂದರು. ಆತನನ್ನು ಪರೀಕೆಗೆ ಒಳಪಡಿಸಿ ಅದೇನೋ ಇಂಜೆಕ್ಷನ್ ಚುಚ್ಚಿದರು. ಸ್ವಲ್ಪ ಹೊತ್ತಿನ ಬಳಿಕ ಆ ಕ್ರೀಡಾಳು ಸುಧಾರಿಸಿಕೊಂಡ. ಓಟದ ಸ್ಪರ್ಧೆ ನಡೆಯಿತು. ಈತನೇ ಚಿನ್ನದ ಪದಕ ಗೆದ್ದ. `ಆಗ ಕುಸಿದು ಬಿದ್ದಿದ್ದರೂ ಈತ ಗೆದ್ದಿದ್ದಾನೆ. ಅವನ ಸಾಮಥ್ರ್ಯ ಅಗಾಧ....' ಎಂದೆಲ್ಲ ಪ್ರಶಂಸೆಯ ಸುರಿಮಳೆಯೇ ಆತನ ಮೇಲಾಯಿತು.

ಹೌದು; ಆತ ತೆಗೆದುಕೊಂಡದ್ದು ಉದ್ದೀಪನ ಮದ್ದು. ವೈದ್ಯರೂ ಉದ್ದೀಪನ ಮದ್ದು ಕೊಡ್ತಾರಾ? ಅನ್ನಿಸಬಹುದು. ದುಡ್ಡು ಬರುತ್ತೆ ಅಂದ್ರೆ ಉಳಿದ ವಿಚಾರದ ಬಗ್ಗೆ ಯಾರು ತಲೆ ಕೆಡಿಸಿಕೊಳ್ತಾರೆ? ಕ್ರೀಡಾಳುಗಳಿಗೆ ಕೊಡುವಂಥ ಉದ್ದೀಪನ ಮದ್ದಿಗೇ ಸಾವಿರಾರು ರುಪಾಯಿ ಖರ್ಚು ಮಾಡುವ ಸಂಸ್ಥೆಗಳು ಭಾರತದಲ್ಲಿ ಎಷ್ಟಿವೆ ಎಂಬ ಸಮೀಕ್ಷೆ ನಡೆಸಿದರೆ ಆಘಾತಕಾರಿ ಫಲಿತಾಂಶ ಹೊರಬೀಳುವುದು ಖಂಡಿತ!
ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ಕ್ರೀಡಾಳುಗಳಿಗೆ ಉದ್ದೀಪನ ಮದ್ದಿನ ಚಟ ಶುರುವಾಗುವುದು ಹೀಗೆಯೇ. ಆರಂಭದಲ್ಲಿ ಅದೇನೆಂಬ ಪ್ರಜ್ಞೆ ಇಲ್ಲದೆ ತೆಗೆದುಕೊಳ್ತಾರೆ. ಅದೇನೆಂದು ಗೊತ್ತಾಗುವ ಹೊತ್ತಿಗೆ ಅದರ ದಾಸರಾಗಿರುತ್ತಾರೆ. ಉದ್ದೀಪನ ಔಷಧಿ ಸೇವನೆಯನ್ನು ಬಿಡುವುದಕ್ಕೆ ಮನಸ್ಸಿದ್ದರೂ ಶರೀರ ಒಪ್ಪುವುದಿಲ್ಲ. ಬಿಕಾಂಪ್ಲೆಕ್ಸ್ ಮಾತ್ರೆಯಿಂದ ಡ್ರಗ್ಸ್ ಸೇವನೆ ಅಭ್ಯಾಸ ಶುರುವಾಗುತ್ತದೆ. ಒಂದು ಬಾರಿ ಶುರುವಾದರೆ ಅದನ್ನು ತಡೆಯುವುದು ಕಷ್ಟ. ಜೊತೆಗೆ ಅಂತಾರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಮಟ್ಟಕ್ಕೆ ಹೋದರೆ ಮಾತ್ರ ಸರಕಾರದಿಂದ ಕ್ರೀಡಾಳುಗಳಿಗೆ ಸಿಗುವ ಸೌಲಭ್ಯ ಸಿಗುತ್ತದೆ ಎಂಬ ಒತ್ತಡವೂ ಇದಕ್ಕೆ ಪ್ರೇರೇಪಣೆ ಕೊಡುತ್ತದೆ.

ಯಾಕೆ ಹೀಗೆ?
ಕಾಲೇಜುಗಳಿರಬಹುದು, ಕ್ರೀಡಾ ಸಂಘಟನೆಗಳಿರಬಹುದು ಒಂದು ಕ್ರೀಡಾಕೂಟದಲ್ಲಿ ತಮ್ಮ ಸಂಸ್ಥೆಗೆ ಒಂದಷ್ಟು ಪದಕ ಬಂದರೆ ಸಾಕು ಎಂದು ಭಾವಿಸುತ್ತವೆ. ಕಾಲೇಜುಗಳಂತೂ ವಿಶ್ವವಿದ್ಯಾಲಯ ಮಟ್ಟದಲ್ಲಿ ತಮ್ಮ ಹೆಸರು ಮಿಂಚಬೇಕೆಂದು ಬಯಸುತ್ತವೆ. ಇವರ್ಯಾರೂ ಕ್ರೀಡಾಳುಗಳ ಒಳಿತಿನ ಕಡೆ ಗಮನ ಹರಿಸುವುದಿಲ್ಲ. ಹಾಗಂತ ಎಲ್ಲಾ ಕಾಲೇಜುಗಳೂ ಹೀಗೇ ಎಂಬುದು ನನ್ನ ಅಭಿಪ್ರಾಯವಲ್ಲ. ಇದಕ್ಕೆ ಅಪವಾದಗಳೂ ಇರಬಹುದು. ಆದರೆ ಬಹುತೇಕ ಕಾಲೇಜುಗಳಲ್ಲಿ ಆಗುವುದು ಇದೇ. `ಎನರ್ಜಿ ಬೇಕು' ಎಂಬ ಸಬೂಬಿನೊಂದಿಗೆ ಉದ್ದೀಪನ ಮದ್ದು ಸೇವಿಸುವುದಕ್ಕೆ ಪ್ರಚೋದನೆ ಪಡೆಯುವಂಥ ಕ್ರೀಡಾಳುಗಳಿಗೆ ಅದರ ಬಗ್ಗೆ ಅರಿವು ಮೂಡಿಸುವುದಕ್ಕೆ ಯಾರೂ ಇರುವುದಿಲ್ಲ. ಒಂದು ವೇಳೆ ಇದಕ್ಕೆ ವಿರೋಧಿಸಿದರೋ ಅಲ್ಲಿಗೆ ಅವರ ಕ್ರೀಡಾ ಭವಿಷ್ಯ ಕೊನೆಯಾಯಿತು ಎಂದೇ ಅರ್ಥ.

ಸದಾ ಉದ್ದೀಪನ ಮದ್ದು ಸೇವಿಸುತ್ತಾ ಬಂದಂಥ ಕ್ರೀಡಾಳುಗಳು ಅಂತಾರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಮಟ್ಟಕ್ಕೆ ಹೋದಾಗ ಸಿಕ್ಕಿ ಬೀಳುತ್ತಾರೆ. ರಾಷ್ಟ್ರ ಮಟ್ಟದವರೆಗೂ ಉದ್ದೀಪನ ಮದ್ದು ಸೇವನೆಯ ಪರೀಕ್ಷೆಯೇ ಇಲ್ಲ. ಇದ್ದರೂ ಅದು ಸಮರ್ಪಕವಾಗಿಲ್ಲ. ಒಂದು ವೇಳಿ ಉದ್ದೀಪನ ಮದ್ದು ಸೇವಿಸಿದ್ದು ಗೊತ್ತಾದರೂ ಯಾವ ರೀತಿ ಪ್ರಭಾವ ಬೀರಿ ಅದರಿಂದ ಪಾರಾಗಬೇಕು ಎಂಬುದು ಕಾಲೇಜುಗಳಿಗೋ, ಕ್ರೀಡಾಸಂಸ್ಥೆಗಳಿಗೋ, ಕೋಚ್ಗಳಿಗೋ ಗೊತ್ತಿರುತ್ತದೆ. ವಶೀಲಿಯ ಮುಂದೆ ಯಾವ ಪರೀಕ್ಷೆ ಸಮರ್ಪಕವಾಗಿ ಕೆಲಸ ಮಾಡುತ್ತದೆ? ಇವರಲ್ಲರ ಆಟದಲ್ಲಿ ಕ್ರೀಡಾಳುಗಳ ಜೀವನದ ಆಟ ಮಂಕಾಗುತ್ತಿದೆ. ಉದ್ದೀಪನ ಮದ್ದು ಸೇವನೆಯ ಆಪತ್ತಿನ ಬಗ್ಗೆ ಕೇವಲ ಕ್ರೀಡಾಳುಗಳಲ್ಲಿ ಅರಿವು ಮೂಡಿಸಿದರೆ ಸಾಕಾಗದು, ಕಾಲೇಜುಗಳು, ಕ್ರೀಡಾಸಂಸ್ಥೆಗಳಲ್ಲಿನ ಕೋಚ್ಗಳಲ್ಲಿಯೂ ಈ ಬಗ್ಗೆ ಅರಿವು ಮೂಡಿಸಬೇಕು. ತಮ್ಮ ಸಂಸ್ಥೆಗೆ ಪದಕ ಬೇಕೆಂಬ ಹಪಾಹಪಿಯಲ್ಲಿ ಕ್ರೀಡಾಳುಗಳಿಗೆ ಉದ್ದೀಪನ ಮದ್ದು ಕೊಟ್ಟು ಅವರ ಜೀವನವನ್ನನು ಹಾಳು ಮಾಡಬಾರದು ಎಂಬ ಭಾವನೆ ಅವರ ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ಉದಿಸಬೇಕು. ಭಾರತದಲ್ಲಿನ ಬಹಳಷ್ಟು ಕ್ರೀಡಾಳುಗಳು ಇಂದು ಉದ್ದೀಪನ ಔಷಧಿ ಸೇವನೆಯ ಚಟವನ್ನು ಅಂಟಿಸಿಕೊಂಡಿದ್ದಾರೆ. ಬಹುಶಃ ಇವರನ್ನು ಈ ಚಟದಿಂದ ಬಿಡಿಸುವುದು ಸ್ವಲ್ಪ ಕಷ್ಟವೇ! ಆದರೆ ಭವಿಷ್ಯದಲ್ಲಿ ಕ್ರೀಡಾಳುಗಳು ಈ ಚಟದ ದಾಸರಾಗದಂತೆ ನೋಡಿಕೊಳ್ಳಬಹುದು- ಸರಕಾರ, ಶಾಲೆ-ಕಾಲೇಜುಗಳು, ಕ್ರೀಡಾ ಸಂಸ್ಥೆಗಳು, ಕೋಚ್ಗಳು ಮನಸು ಮಾಡಿದಲ್ಲಿ! ಕ್ರೀಡೆ ಎಂದರೆ ಪದಕ ಗೆಲ್ಲಲೇಬೇಕು ಎಂಬ ಮನೋಭಾವವನ್ನು ಇವರು ತ್ಯಜಿಸಿದಲ್ಲಿ!

ನಿಷೇಧಿತ ಡ್ರಗ್ಸ್
ಸ್ಟಿಮ್ಯುಲೆಂಟ್ಸ್ (ಅಡ್ರಾಫಿನಿಲ್, ಕೊಕೇನ್, ಮೊಡಾಫಿನಿಲ್, ಪೆಮೋಲಿನ್, ಸೆಲೆಜಿಲೈನ್), ನಾರ್ಕೋಟಿಕ್ ಅನಾಲ್ಜೆಸಿಕ್ಸ್ (ಬೂಪ್ರೆನೋರ್ಫಿನ್, ಡೆಕ್ಸ್ ಟ್ರೋಮೋರಮೈಡ್, ಹೆರಾಯಿನ್, ಮಾರ್ಫಿನ್, ಪೆಥೆಡಿನ್), ಕ್ಯಾನ್ನಬಿನಾಯಿಡ್ಸ್ (ಹಶೀಶ್, ಮರಿಜುವಾನಾ), ಅನಬಾಲಿಕ್ ಏಜೆಂಟ್ಸ್ (ಡ್ರೋಸ್ಟನೋಲೋನ್, ಮೆಟೆನೋಲೋನ್, ಡಿಎಚ್ ಇಎ, ಟೆಸ್ಟೋಸ್ಟೀರೋನ್), ಪೆಪ್ಟೈಡ್ ಹಾರ್ಮೋನ್ಸ್ (ಕಾರ್ಟಿಕೋಟ್ರೋಫಿನ್ಸ್), ಬಿ-2 ಅಗಿನಿಸ್ಟ್ (ರಿಪ್ರೋಟೆರೋಲ್ ಹೈಡ್ರೋಕ್ಲೋರೈಡ್), ಮಾಸ್ಕಿಂಗ್ ಏಜೆಂಟ್ಸ್ (ಡೆಕ್ಸ್ ಟ್ರಾನ್), ಗ್ಲೂಕೋಕಾರ್ಟಿಕೋಸ್ಟೀರಾಯಿಡ್ಸ್ (ಡೆಕ್ಸಾಮೆಥಸೋನ್), ಎವೆಲ್ಲವೂ ಅಥ್ಲೆಟ್ ಗಳಿಗೆ ನಿಷೇಧಿತ ದ್ರವ್ಯಗಳು.